/bo/ - Кнігі

Усур’ёз не ўспрымаю. Чым, зрэшты і рызыкуе аўтар: прыгадваю адразу прыклад «Парціі памяркоўных цэнтрыстаў», якія трасянкай усякія мемы ўзору 2010-х рабілі, а цяпер схамянуўшыся посцяць палітату на сваім цялежным канале на 300 падпісчыкаў – чысцюнькай расійскай. Але позна схамянуліся, бо, зноў жа, усур’ёз ніхто іх цяпер не ўспрымае.

Усё рана ці позна мусіць растуліцца ва ўлонні адзінай матчынай мовы. Трасянка на ёй – небяспечная пухліна, якой, з Божай помаччу, аднойчы абавязкова пазбавімся.

>>25
> Трасянка на ёй – небяспечная пухліна, якой, з Божай помаччу, аднойчы абавязкова пазбавімся.

Мне здаецца, небяспечнай з'яўляецца руская. Палітыка русіфікацыі за шмат пакаленняў настолькі прыелася, што часта здаецца нормай.

А небяспекі ад трасянкі я не бачу. Мне здаецца, барацьба з трасянкай пойдзе на карысць рускай — адмаўляючыся ад трасянкі, людзі звычайна пераходзяць менавіта на рускую. Прынамсі ў маім асяроддзі так.

>>25
>Трасянка на ёй – небяспечная пухліна
Я цебя найду і прыб'ю. За трасянку і двор стрэляю ўпрытык.

>>27
>найду і прыб'ю
Белчую, за такое біць трэба.

>>24
Кніжак такіх не чытаў, і да гэтай стужкі нават не ведаў аб такой з'яве. Мо' калі прачытаю, а пакуль

>>25
>Трасянка на ёй – небяспечная пухліна
халяву захлопні, вумнік бляць. Трасянка - гэта не тое, што высіраюць нашы маскваротыя суайчыннікі, аздабляючы сваю рускую мову жменькай беларускіх слоў, якія помняць са школы, і не той аўтапераклад з рускай у выкананні зумяркоў з ўчата. Трасянка - гэта тое адзінае, што засталося ад натуральнай, сапраўднай і жывой мовы, гэта мова маёй сям'і, з якой я дагэтуль вычэрпваю такія выкапні, аб якіх ні Вячорка не распавядзе, ні Караткевіч не навучыць.

>>27
>>28
Сракі заляпіце.

>>29
>Трасянка - гэта не тое, што[…], а тое, што ЯСКОЗАЎ
Ага, ты мяне цалкам пераканаў адмовіцца ад агульнапрынятага азначэння трасянкі як «маскальскай з беларускай арфаэпіяй» на карысць твайго разумення яе як «лакальных дыялектаў беларускай».
Уяві_абстрактна_як_я_пасікаў_на_твой_напружаны_твар.тхт

>>30
Сікайся колькі хочаш, ты ж нават не зняў абстрактных штаноў.
А пакуль сікаешся, можаш пачытаць, што пішуць на вікіпедыі:
"Трасянка — форма змешанага маўлення, у якім чаргуюцца элементы і структуры беларускай і рускай моў. Выяўляецца ў кантамінацыі беларускай мовы рускай лексікай, а часам і сінтаксісам."

>>31
Прасікаўся, можаш выцірацца. За адным махам дзякуй, што прыцягнуў цытату, якая сцвярджае мой тэзіс.

>>32
>сцвярджае мой тэзіс
Хай бы табе твае рэдкія мазгі нарэссце сцвярдзелі, Лявон.

> кажа, што трасянка - гэта руская з беларускай арфаэпіяй
> чытае цытату пра тое, што гэта беларуская з рускай лексікай
> цытата падцвердзіла мой тэзіс

>>33
>цытату пра тое, што ЯСКОЗАЎ
Ага, добра. Але глядзі, я крыху пасоўваюся за твой красамоўны курсіўчык і знаходжу
>форма змешанага маўлення, у якім чаргуюцца элементы і структуры беларускай і рускай моў.
Паспрабуй цяпер зманяўраваць, што арфаэпія то не элемент і не структурная частка мовы. Хаця я і не прэтэндую, канешне, на стоадсоткавую дакладнасць свайго азначэння. Але найбольш забаўна, што гэтую цытату сваю ты бессаромна лепіш пад сваім
>тое адзінае, што засталося ад натуральнай, сапраўднай і жывой мовы
То бок памяшаныя ў нейкага мутанта асобныя кавалкі дзвюх моў ты лічыш «тым адзіным сапраўдным» ад першай мовы, так і запішам.

>>37
Белчую

>>30
>Сракі заляпіце.
Белазады анцілігент, я ў тваю зяпу смярдзючую семя зліваў, ды сраў, ды сцаў.

>>29
>Трасянка - гэта тое адзінае, што засталося ад натуральнай, сапраўднай і жывой мовы
А што такое "натуральная, сапраўдная і жывая" мова? Не, ты ў цэлым маеш рацыю: беларускамоўныя з дзяцінства сяляне сутыкаліся з рускай мовай, асабліва інтэнсіўна - апошнія гадоў 70, і забруджвалі сваю родную гаворку рускай лексікай і іншымі элементамі рускай мовы.
Але ж і пісьменнікі, асабліва даваенныя, пісалі збольшага сваёй роднай мовай з невялікай папраўкай на рэдактуру. Канешне, на адукаваных беларусаў, якія адвеку вымушаныя былі адукоўвацца на польскай ці рускай, уплывалі мовы суседзяў, але не больш, чым на "вясковых натуральных носьбітаў жывой мовы". Калі пагартаць старую Нашу Ніву, то ўжо там будзе спектр ад літаратурнай беларускай да трасянкі. А ў цэлым згодны, трэба спакайней ставіцца да мовы бабулек у глухіх вёсках, якая белазадым інцелягентам можа здавацца трасянкай, а насамрэч хавае ў сабе час ад часу вельмі цікавыя рэчы.

>>32
>дзякуй, што прыцягнуў цытату, якая сцвярджае мой тэзіс
Не сцвярджае. Можаш і мне прывесці свой каронны аргумент пра сіканне.
>>37
Нішто сабе маняўры.

>>37
>То бок памяшаныя ў нейкага мутанта асобныя кавалкі дзвюх моў ты лічыш «тым адзіным сапраўдным» ад першай мовы, так і запішам.
На жаль, ён у чымсьці мае рацыю. Гараджане ў БССР збольшага адмовіліся ад беларускай на карысць рускай. На якой мове твая мамка піша ў аднакласніках і вк? Якую мову ты з дзяцінства чуў у сям'і? Вангую, што максімум ад дзеда ці бабулі ты мог чуць пару беларускіх словаў ці трасянку той ці іншай ступені абмаскаленасці. Унукі (а то і дзеці) розных народных паэтаў-пісьменнікаў з дзяцінства размаўляюць па-руску, і гэта насамрэч трагедыя. Прынцыповых беларускамоўных гараджанаў, якія спакон вякоў з пакалення ў пакаленне размаўляюць выключна на чыстай і "жывой" мове зусім мала. Таму большасць "натуральных" носьбітаў - гэта не вельмі адукаваныя бабулькі і дзядулькі ў вёсках і рэгіёнах. Праз сваю малаадукаванасць яны, з аднаго боку, не вывучылі "прэстыжную" ў савецкі час рускую - ім не трэба было паступаць у рускамоўныя тэхнікумы і інстытуты, - а з іншага - не маглі аддзяліць мамчыну гаворку ад наноснай лексікі з рускамоўнага радыё, ТБ, з войска. Дарэчы, вельмі заўважны ўплыў службы ў СА на лексіку сталых беларусаў. Калі 70-80-гадовыя бабулькі ў глухіх вёсках на Меншчыне размаўляюць на амаль літаратурнай, то іх мужыкі часта - трасянкай і рускім матам.

>>42
>Не сцвярджае.
>ЯСКОЗАЎ НЕ СЦВЯРДЖАЕ!!!
На цябе нават сцулікаў шкада, ліл.
>На жаль, ён у чымсьці мае рацыю.
Рацыі ён не мае таму, што лічыць «адзіным сапраўдным» сумесь, а не той элемент сумесі, які нейкім цудам у ёй захаваўся, пакуль яго гвалтоўна залівалі першым.
>Вангую, што максімум ад дзеда ці бабулі ты мог чуць пару беларускіх словаў ці трасянку той ці іншай ступені абмаскаленасці.
>Прынцыповых беларускамоўных гараджанаў, якія спакон вякоў з пакалення ў пакаленне размаўляюць выключна на чыстай і "жывой" мове зусім мала.
І ты цалкам маеш рацыю, але гаворка не пра тое.

>Якую мову ты з дзяцінства чуў у сям'і?
Тут вылузнуся: як я толькі пайшоў у школу, па цотных днях тыдню ў нас з маткай былі «дні беларускай мовы», калі мы размаўлялі з ёй выключна па-беларуску. Але, зноў жа, гаворка не пра тое

>>45
>>>сцвярджае, ЯСКОЗАЎ!!!!!!!

>Рацыі ён не мае таму, што лічыць «адзіным сапраўдным» сумесь, а не той элемент сумесі
Давай ты не будзеш яму прыпісваць тое, што ён не пісаў, маняўршчык.

І калі ўжо на тое пайшло, то любая мова, у тым ліку і беларуская - гэта прадукт скажэння і трасянізацыі мовы-продка.

>>46
>Давай ты не будзеш яму прыпісваць тое, што ён не пісаў, маняўршчык.
Стужку перачытай яшчэ раз уважліва.
>І калі ўжо на тое пайшло, то любая мова, у тым ліку і беларуская - гэта прадукт скажэння і трасянізацыі мовы-продка.
Праблема ў тым, што калі носьбіты крыху перагінаюць са скажэннем і трасянізацыяй, то адпраўляюць сваю мову да лаціны і палабскай на піва. І я лічу, што мы ў дачыненні беларускай вельмі моцна перагнулі.

>>41
>А што такое "натуральная, сапраўдная і жывая" мова?
Магчыма, тут я не вельмі дакладна выказаўся. Натуральнай я яе назваў таму, што супрацьпастаўляю ёй, адпаведна, ненатуральную - штучную мову, якая з'яўляецца рознай ступені дакладнасці перакладам з рускай у галаве. Носьбіт ненатуральнай мовы можа "крочыць на працу" ці ва ўсіх выпадках выкарыстоўваць слова "казаць", грэбуючы іншым па значэнні "гаварыць". Магу яшчэ прыкладаў накідаць, але вы, спадзяюся, гэтага выстачыць хваця, каб зразумець.
З гэтага вызначэння натуральнасці вынікае і "жывая мова", якая жывая таму, што наследуе ўсё ж-такі, хоць і часткова, беларускай, а не з'яўляецца наноў вывучанай, на што хварэюць амаль усе людзі, што цяпер гавораць кажуць па-беларуску.

Я, такім чынам, не заклікаю цаніць трасянку вышэй за літаратурную мову, выкрышталізаваную сто гадоў таму з разнастайных дыялектаў. Я толькі ўважаю яе за каштоўную крыніцу ведаў аб беларускай мове, з якой сучасныя буларусы могуць падчапіць кавалачкі беларушчыны. Бо да авалодання беларускім, скажам, сінтаксісам, існуюць два шляхі:
1. Можна зрабіць свядомы выбар і сесці за слоўнікі-граматыкі, чаго пакуль што большасць не робіць.
2. Можна пачуць, як гавора дзед і запомніць, што дзед забаўна скланяе мужчынскія імёны. Можна па-рознаму паставіцца да гэтага, можна грэбаваць і запомніць гэта як: "На калхазанскам слова Міша скланяют какбутта Міша - эта не фуншчына", але факт у тым, што праз прызму трасянкі рускамоўная большасць грамадзян Беларусі яшчэ можа ўспрымаць нашу з вамі мову як нешта зразумелае і сваё.

>>48
>Я толькі ўважаю яе за каштоўную крыніцу ведаў аб беларускай мове
Так бы адразу і сказаў.

А я дадам, што пад
>Трасянка на ёй – небяспечная пухліна
не меў на ўвазе тое, што трэба ігнараваць яе як каштоўную крыніцу ведаў аб беларускай мове, а хутчэй што сама сітуацыя, калі мы мусім да яе звяртацца як да крыніцы ведаў – гэта наступства трагедыі, якое само ў хуткім часе можа стацца новай трагедыяй, на маю думку.

>>47
>Стужку перачытай яшчэ раз уважліва.
Сіметрычна. Вы, верагодна, пра розныя трасянкі спрачаецеся.

>калі носьбіты крыху перагінаюць са скажэннем і трасянізацыяй, то адпраўляюць сваю мову да лаціны
Гэта ў гістарычнай перспектыве, і нічога дрэннага ў гэтым няма. Нашы продкі адправілі туды праіндаеўрапейскую, праславянскую, руську мовы, на выхадзе ў новы час (эпоху рамантызму) атрымаўшы беларускую - вынік скажэння і "трасянізацыі" вышэйпералічаных моў з царкоўнаславянскай, польскай, нямецкай, латынню, грэчаскай, цюркскімі мовамі і г.д. І англічане карыстаюцца прадуктам трасянізацыі моў сваіх продкаў з мовамі вікінгаў, нарманаў, з латынню і г.д.
У новы ж час, апошнія гадоў 200, больш прэстыжная мова можа выцесніць менш прэстыжную.

Ну і па тэме: такія кніжкі, мне здаецца, пішуць не носьбіты "жывой" трасянкі, а гарадскія хіпстары з прагай павыдзелвацца. Таму іх каштоўнасць у лінгвістычным плане даволі сумнеўная. А ў астатнім - чым бы дзіця не цешылася. Думаю, шкоды для літаратурнай беларускай ад такіх твораў дакладна менш, чым ад публічных разваг некаторых вядомых "мовазнаўцаў".

Ніхалеры тут зранку актыўнасць. Не паспееш гарбаткі сярбнуць - ужо 3 адказы.

>>48
>фуншчына
Спадзяюся, усе зразумелі, што тут я паспрабаваў напісаць жанчына па-руску, за што мяне пакараў Дух Белчана.

>>49
> так бы і сказаў
Ну прабацці, наступным разам буду дакладней выказвацца.

>>50
>Ну і па тэме: такія кніжкі, мне здаецца, пішуць не носьбіты "жывой" трасянкі, а гарадскія хіпстары з прагай павыдзелвацца. Таму іх каштоўнасць у лінгвістычным плане даволі сумнеўная. А ў астатнім - чым бы дзіця не цешылася. Думаю, шкоды для літаратурнай беларускай ад такіх твораў дакладна менш, чым ад публічных разваг некаторых вядомых "мовазнаўцаў".
Шчырая праўда.

>>50
>Гэта ў гістарычнай перспектыве, і нічога дрэннага ў гэтым няма.
У гістарычнай перспектыве так, гэта можна разглядаць як эвалюцыйныя змены. Аднак у нас жа гэтыя змены адбыліся цягам менш чым трох пакаленняў, што ў гістарычнай перспектыве – «надзвычайна хутка» і ўжо не эвалюцыя, а рэзкая мутацыя. І, я думаю, ты добра разумееш, што трасянка – якраз працэс-спроба усіх паасобку пераскочыць з «менш прэстыжнай» беларускай да «больш прэстыжнай» расейскай. Што і выклікае заклапочанасць пра будучыню нашай мовы.

>такія кніжкі, мне здаецца, пішуць не носьбіты "жывой" трасянкі, а гарадскія хіпстары з прагай павыдзелвацца
🍵🍵

>>49
> сама сітуацыя, калі мы мусім да яе звяртацца як да крыніцы ведаў – гэта наступства трагедыі, якое само ў хуткім часе можа стацца новай трагедыяй, на маю думку.
З гэтым важка спрачацца.

>>50
> Ну і па тэме: такія кніжкі, мне здаецца, пішуць не носьбіты "жывой" трасянкі, а гарадскія хіпстары з прагай павыдзелвацца

Так. Знаёмы носьбіт трасянкі сказаў пра гэту кнігу, што яна напісана «не сапраўднай трасянкай, а мовай, якой размаўляе Лукашэнка».

>>24
Ну тыпу чаму й не, таксама мова

>>107
Кітайская таксама мова.

Мне здаецца, гэтыя кнігі на трасянцы вельмі састарэлі за апошнія гады. Гэтыя «дэтэкцівы» — была нейкая спроба знайсці нейкі трэці, прамежны варыянт паміж рускай і беларускай культурамі. Маўляў, вось у нас ёсць беларусы-беларусы, ёсць рускія — а між імі кантралёрка з кнігі, якая можа не ведаць слова «рондаль», але ёй таксама ёсць месца ў Беларусі

Зараз, пасля 2020 года, гэтыя пошукі трэцяга здаюцца такімі неактуальнымі. Дыстанцыя паміж беларусамі-беларусамі і кантралёркай выявілася значна меншай, ніж здавалася. І для таго, каб апісваць яе, не патрэбна шукаць новую мову: беларускай цалкам хапае

>>109
>рускай цалкам хапае
fix

>>110
Ды ну, руская бедная мова. У іх нават слова «вайна» няма, даводзіцца тры слова выкарыстоўваць там, дзе ў іншых мовах адно!