>>3450>Павага ўнутры цябе, калі цябе абражаюць (!) ЗВАНКІ (!!!)…Не, ты літаральна або з дэменцыяй, або падсляпаваты.
>паведамленне праяўляе больш павагі да рэцыпіента>праяўляе>да рэцыпіента>праяўляе>да рэцыпіентаНешта там пра дрэннае ўсмоктванне казаў, га?
>Дыялог тэкстам у любым выпадку больш часу зойме (нават з галасавым уводам), чым голасамТак.жпг. Гэта не касуе таго, што я праяўляю больш павагі да рэцыпіента, калі пішу паведамленне, а не падумаўляю, што ён таксама павёўся на гэты рофел ранніх нулявых і купіў сабе гарнітуру, а таму, вядома, яму будзе ў любы момант зручна адказаць на мой выклік і ён зразумее маё памкненне «не марнаваць на яго мой даражэзны час, дзе кожная хвілінка каштуе як дыямент, а хуценька-хуценька ўсё разруліць».
>Неэканомныя адносіны да майго часу больш падобныя да непавагі…і менавіта таму людзі, якія кіруюцца ветлівасцю, выбіраюць адправіць паведамленне, бо паведамленне дазваляе табе эканомна адносіцца да свайго часу (чытаю і адказваю, калі мне зручна).
>чым галасавы выклік, на які я тым больш не абавязаны адказваць зараз жа.У выпадку выкліку табе так ці іначай спатрэбіцца пагледзець, хто табе тэлефануе, правесці асэсію, ці выклік ад гэтага абанента ў такі час — стандартная сітуацыя (і тады можна спакойна скарыстацца правам «не адказваць зараз жа») або пацягвае гарэлым (і тады
трэба зараз жа адказваць). То бок сама менш ад трох секунд на ўсё гэта прасрата, што для відаў дзейнасці з высокай канцэнтрацыяй можа азначаць «мінус гадзіна працы». Затое бумер на тым канцы провада, які цяпер злуецца «што гэты дэгенерат-зумер не бярэ мае выклікі, мне ж такое важнае яму трэба было
паведаміць», зэканоміў свой даражэзны «хвілінка-дыямент» час.
