No.279
> Як беларускі нацыяналізм успрыняў тое, што дзеецца цяпер з гэтымі пратэстамі?
Думаў пра гэта ў кантэксце таго, каб апраўдаць нашы пратэсты перад правымі фарчанаўцамі (тыя даволі скептычна ўспрымаюць ягоную еўра-арыентаванасць, у іхнім асяродку яшчэ прынята неіранічна добра ставіцца да пуцінскай Расіі). Што тут казаць? Ультраправага руху ў нас даўно няма, паперадушылі ўсе намёкі; самыя гучныя і актыўныя правацэнтрысты Статкевіч і Севярынец сядзяць. Лагічна, што застаецца ў полі толькі левая павестка, што, канешне, для кананічнага вакуумнага нацыяналіста – гаўно з гаўна. Але ж ёсць і плюсы: у пратэстах падкрэсліваецца важнасць і актуальнасць пытання нацыі і нацыятворчага працэсу, адказ якому знаходзіцца просты: “Жыве Беларусь!”. Тут у нас пункт аб’яднаных інтарэсаў з феміністкамі і ўсякімі “я-па-беларускі-не-очынь-харашо-разгаварываю”, і я не супраць дасягнуць з імі нашай агульнай мэты “зрынуць тырана”. Зрэшты, з двух ліхаў заўсёды трэба выбіраць меншае. Абараніць інстытут сям’і і Белую Русь заўсёды паспеем, пагатоў што гэты вусаты туебень гэтак жа сама душыў іхную ЛГБТКІАП-павестку. Тым, хто зара’ пачне пяззець пра тое, што геі хочуць любові і не трэба ім зашкаджаць – ісці глядзець пяндосаўскі срач вакол Cuties, які, нагадаю – вынік якраз працэсу раздачы свабод без адказнасці направа і налева і усякага “каханне не мае межаў”. Да тых, хто хоча ябсці дзяцей, прэтэнзій не маю, праходзьце станавіцеся тварам да сценкі.
Так што, адказваючы нарэшце на пытанне – як нацыяналіст, у перакладзе з лаціны “народнік”, адабраю і падтрымліваю любы народны рух. Хаця і не ўсе тэзісы з плакатаў падтрымліваю.
No.568
Усе беларускiя нацыяналiсты зараз хто у Варшавх-Вiльнях хто на усходзе цi поуднi Украiны.