>>3726> Я правільна зразумеў, што тут ты маеш на ўвазе «ідэі наконт таго, што я гей, але не мушу быць такім»?Я не лічыў сябе геем, я лічыў сябе «нармальным». Геі — гэта нібыта нехта там за мяжой ў пер'і, а я ж не ў пер'і. Я «нармальны чалавек», як усе навокал.
Я лічыў, што ўсіх навакол таксама цягне да мужыкоў, але яны паспяхова сябе «пераадольваюць» сваёй сілай волі. А вось у мяне сілы волі не хапае, я дрэнны бязвольны чалавек.
> Калі ты глядзіш гей-парнаграфію, то, як лічыш, ці стварае яна нерэалістычныя ўяўленні аб сэксеСтварае, безумоўна.
З іншага боку, а што не стварае? Амаль усё наша медыя стварае нерэалістычныя ўяўленні пра свет. Што мас-медыя, што сацсеткі, усё стварае нерэалістычныя чаканні. Парнаграфія — частка нашага свету, і ў яе такія ж праблемы, як і ва ўсяго іншага.
> і ці вымушае цябе ставіцца да сваіх партнёраў больш «утылітарна», у сэнсе «гэта мусіць прынесці мне сэксуальную асалоду»?Мне цяжка параўноўваць, бо я не меў партнёраў, калі спрабаваў жыць без парнаграфіі. Але мне здаецца, што наадварот. Зрабіць фізічныя фрыкцыі можна і самому, таму да партнёраў ідзеш за нечым большым: за блізкасцю з іншым чалавекам. Таму і бачыш чалавека, а не прыладу для фрыкцый.
> І як бы ты апісаў паляпшэнне свайго жыцця і тыя сферы, якія закранула гэтае паляпшэнне?Допіс задоўгі. Націсніце тут, каб пабачыць тэкст цалкам.