>>1221>я ўжо гэта бачыў. Мы ўжо былі там.Няпраўда. Ты бачыў прыкрыя паразы, а цяпер, як ты і сам заўважыў, беларусы зрабілі вялізны крок наперад. А тое, што мы бачым сёння, нельга параўнаць са студзенем 2011.
>На сёння мы як мінімум страцілі ініцыятывуНу, гэта праўда. І арганізацыя трэба абавязкова, але лукашысты, разумеючы гэта, з усяе сілы душаць любыя праявы арганізацыі, хапаючы нават людзей, што п’юць чай ва ўласным двары. А што казаць аб чалавеку, які наважыцца ачоліць сваю лакальную суполку, збіраць людзей вакол сябе? Гэта ў наш час і ў сённяшніх умовах сапраўдны гераізм і разам з тым прамая дарога ў турму.
Так лукашысты здабываюць сабе тактычную перамогу, але дапускаюць стратэгічную памылку, бо незадаволенасць у грамадстве назапашваецца і за мяжу ўся не з’едзе. А калі для яе, незадаволенасці, няма аддушыны, яна заўсёды праяўляецца выбухам. Нечаканым, непрадказальным выбухам, які, дарэчы, сёлета і адбыўся.
Ты кажаш, што ты памятаеш.
Прызнаюся, я маладзей нават за красамоўнага лявона, якому ты адказаў, але і я таксама помню. Помню, як сёлета ў маі мы з ўсе адмахваліся ад тэмы выбараў. Помню, як здзіўлена спытаўся ў хлопца, які напісаў мне, што Ціханоўскага арыштавалі, хто гэта такі. І ўрэшце помню, як раптам усё змянілася.